Programma SmoeS Maart 1981 Chronicles

Het programma voor Maart in stacato met hoogte punten Kernwapen Informatie avond, de Caboodle Band en Cabaretier Kees Bos.

[3d-flip-book mode=”fullscreen” id=”2276″][/3d-flip-book]


Caboodle Band
bron: diggin demos

De band is in 1976 opgericht door mij (Adriaan Zwart, gitarist) en Tjeerd Groot (bassist). De andere leden die te horen zijn op deze demo, zijn Guus van der Kleijn (drums), Frank van de Wijngaard (zang, gitaar) en Paul Villevoye (mondharmonica). De opname van de eerste demotape stamt uit 1977 en is opgenomen in de oefenruimte door Jan Willem Sligting (bassist van de bluesband Barrelhouse).

Begin jaren ’80 was de band regionaal bekend. De vaste bandleden waren Frank van de Wijngaard (toen zang en toetsen), Adriaan Zwart (zang en gitaar), Tjeerd Groot (bas). Vaak met Oscar Meijers op gitaar; afgewisseld met Cris Koenen en/ of Bas Krumperman. Ook deed Nicko Christiansen (Living Blues) zo nu en dan mee. Drummers waren Gerard Haitsma (later Bodine), Arthur de Leeuw, Hans van de Meer en Charles Schouten. Eind jaren tachtig hield de band op te bestaan. Oorzaak zoals de toenmalige bekende manager Frits Hirschland over de band zei: een goede band maar met eigen nummers die niet commercieel genoeg zijn.”


Kees Bos
bron: Kees Bos

(Delft, 1952) is een Nederlandse schrijver.
Na zijn middelbare schoolopleiding studeerde hij Nederlands. Echter, met deze studie is hij gestopt nadat hij bij het cabaretfestival Cameretten in 1974 in de prijzen viel. Kees werd winnaar van de persoonlijkheidsprijs. De groep ‘cabaret Kwartoverelf’, waarvan hij deel uitmaakte, werd tweede ( publieks- en juryprijs). In 1976 sleepte hij nog twee eerste prijzen in de wacht.
In het verlengde van het cabaretierschap werd Bos ook gevraagd om af en toe een column te schrijven. Dat voelde goed en smaakte naar meer.
In 2013 verscheen ‘Glossy De Bos’, een 64 pagina’s groot visitekaartje. Het idee om ook aan een boek te beginnen ontstond niet lang daarna. In mei 2018 rolde het eerste boek van de persen ‘Mensen Die Ik Heb Gekend Maar Die Er Nu Niet Meer Zijn’.
In het boek staan geen biografieën van overleden personen, maar belicht Kees juist die momenten waar hij de hoofdpersoon van dichtbij meemaakte. Dat kunnen bekende Nederlanders zijn uit zijn cabarettijd, maar ook onbekende Nederlanders. Met name de verhalen die hij optekende in de tijd dat hij werkzaam was in de gezondheidszorg zijn hilarisch.
Uiteraard wordt het boek nog leuker in aanwezigheid van de schrijver zelf, want Kees vertelt graag over zaken die met het boek te maken hebben. Hij ziet het boek meer als kapstok om het over van alles en nog wat te kunnen hebben, uiteraard met veel ruimte voor interactie.

zie ook december 1979

Screenshot